دولت با کاهش نرخ سود بانکی می تواند به ۴ هدف بزرگ نائل شود که عبارتند از کنترل تورم، کنترل نقدینگی، هدایت منابع به سمت تولید و تأمین کسری بودجه. دولت باید بتواند جلوی خلق نقدینگی را بگیرد و علاوه بر این نقدینگی های خلق شده را کنترل و هدایت کند. دولت می تواند با کاهش نرخ سود بانکی مانع خلق نقدینگی شود و سپس با توسعه بازار سرمایه نقدینگی موجود را به سمت بازار سرمایه و بورس هدایت کند و آن را در مسیر تولید به کار بگیرد.
در ادامه صحبت های آقای عباسعلی حقانی نسب در این خصوص را خواهید دید:
ارزش دارایی های غیر بانکی بانک ها بالغ بر ۲۵۰ هزار میلیارد تومان است که یکی از عوامل اصلی بالا نگه داشتن نرخ سود بانکی و عدم پرداخت تسهیلات به تولید است. بانک ها با کاهش نرخ سود بانکی به زیر ۵ درصد می توانند این دارایی ها را به قیمت های جذاب بفروشند و زمینه تزریق به بخش تولید و جهش آن را فراهم کنند. نکته جالب اینجاست که ارزش روز دارایی های غیر بانکی بانک ها چندین برابر بدهی بانک ها به بانک مرکزی است. عامل اصلی بالا نگهداشتن سود بانکی چیست؟
همچنین بخوانید: اولین گام برای کاهش نرخ سود بانکی برداشته شد
دولت برای کنترل تورم آتی و همچنین تأمین کسری بودجه ۲ راه دارد:
در قدم اول باید بتواند نقدینگی را کنترل کند. برای کنترل نقدینگی اولین قدم این است که جلوی خلق نقدینگی گرفته شود. به عبارتی ابتدا جلوی خلق نقدینگی گرفته شود و سپس نقدینگی خلق شده و اضافی را جذب و کنترل کند و در مسیر تولید به کار بگیرد.
۲ راهکار برای جلوگیری از خلق نقدینگی و کنترل نقدینگی
۱. کاهش نرخ سود بانکی که جلوی خلق نقدینگی را می گیرد
۲. تقویت بازار سرمایه و توسعه بازار سرمایه که باعث می شود نقدینگی های خلق شده و سرگردان کنترل شود تا به جای اینکه به این نقدینگی ها به سمت بازار ارز و سکه هدایت شوند که بازار های سوداگری هستند و باعث افزایش تورم می شوند به سمت بازار سرمایه هدایت شوند.
دولت با عمل به این ۲ استراتژی می تواند مشکلات خود را تا حدودی برطرف کند و در مسیر کنترل نقدینگی و تورم گام بردارد.
همچنین بخوانید: اکنون بهترین زمان برای کاهش نرخ سود بانکی است
با این کار دولت با یک تیر ۴ نشان می زند:
- کنترل تورم
- کنترل نقدینگی
- هدایت منابع به سمت تولید
- تأمین کسری بودجه
