در ادامه صحبت های فرشاد مومنی اقتصاددان ایرانی را میخوانید که درباره تعداد واحدهای تولید خودرو در ایران است که بیش از نیاز کشور می باشند. به گفته مومنی در ایران ۱۱۱ واحد خودروسازی وجود دارد که این تعداد به اندازه کل تعداد واحدهای خودروسازی چند کشور بزرگ جهان است. به گفته مومنی علاوه بر واحدهای تولید خودروی زیادی که در کشور وجود دارد بیش از ۲۱۹ واحد تولید موتور سیکلت هم داریم که نسبت به تعداد واحدهای تولید موتورسیکلت در سایر کشورها بسیار بیشتر است. مومنی در پایان گفت به نظر میرسد آمار وحشتناک تعداد واحدهای تولید خودرو در کشور و سکوت واحدهای نظارتی تنها یک دلیل میتواند داشته باشد و آن هم سرپوشی برای چپاول و غارت بودجه ملی به نام تولید است!
تمساح اختلاس در پوسته تولید!!
فرشاد مومنی اقتصاد دان ایرانی با ارائه آمار جالب توجه و وحشتناکی از رانت های بزرگی پرده بر میدارد؛
او می گوید در ایران به اندازه ۱۰ کشور واحد تولید خودرو وجود دارد!! اما…
فرشاد مومنی: باید توضیح داده شود که چرا در یک کشور به شدت وابسته از نظر فناوری ما باید ۱۱۱ واحد تولید خودرو اعم از واحدهای دارای پروانه بهره برداری فعال و واحدهای در دست اجرا داشته باشیم؟
️این ۱۱۱ واحد خودروسازی معادل کل واحدهای خودروسازی معادل کل واحدهای خودروسازی آلمان، ژاپن، آمریکا، فرانسه، کره جنوبی، ایتالیا، اسپانیا، برزیل و ترکیه است. ما داریم چکار میکنیم؟
چه کسی به چه کسی در حال خیر رساندن است؟!
چرا در یک کشور باید ۱۴۴ واحد تولید سیمان وجود داشته باشد؟!
آیا مسئولان وزارت خانه های ما نمی دانند این هیولایی که از یک طرف منابع کشور را می بلعد و از طرف دیگر بحران کم آبی و آلودگی را شدت می بخشد، نباید فرجام این کشور را رقم دهد؟ این واحدهای سیمانی حدود شش برابر واحدهای تولید سیمان در چین و کره جنوبی است.
بیش از ۲۱۹ واحد تولید موتور سیکلت در این سرزمین وجود دارد. ما امدیم بررسی کردیم متوجه شدیم این تعداد واحد تولید موتور سیکلت دو برابر واحدهای تولیدی مشابه در مجموع کشور های چین، کره جنوبی، ژاپن، هند، بنگلادش، تایوان، مالزی، اندونزی، فیلیپین و ترکیه است.
چرا نهادهای نظارتی ساکت هستند؟
چرا حدود ۲۸۰ واحد تولید فولاد فقط در استان اصفهان وجود دارد؟ چه خبر است؟ چه رانت هایی به نام تولید فولاد توزیع می شود که اینها می خواهند هر سه نسل را نابود کنند تا این رانت ها برجا بماند؟!؟
بله پس از این مقایسه شوک آور باید به این نتیجه برسیم که اصولاً واحدهای تولیدی و صنعتی در ایران یک پوشش استتاری برای چپاول و غارت است و نه تولید و اشتغال !
کما اینکه به مدت بیش از سه دهه مردم ما در بخش های مختلف خبری تلویزیون ، یا روزنامه ها، از افتتاح و کلنگ زنی چنین واحدهایی مطلع میشدند که ادعا میشد موجب چقدر اشتغال و چقدر صرفه جویی ارزی و چقدر خودکفایی میشود!!!
اما تحریم ها که شروع شد معلوم شد نه از تولید در آنها اثری بوده و نه از خودکفایی ادعایی!!
بلکه به استناد شرایط میدانی بازار و افشاگری های اخیر ، ما نهایتا با سوله هایی روبرو بوده ایم که نقش بارانداز داشتند برای فساد اقتصادی! برای چپاول بودجه ملی و بیت المال بنام تولید!
برای این آقازاده و یا آن خاندان !
بله ! تمساح اختلاس در ایران سی سال در پوسته تولید خزیده و ما را میدرید و ما درد را تحمل میکردیم که بالاخره روزی قرار است این تولیدات ناجی ما باشد…
اما شد آنچه نباید میشد و این حاصل عدم شفافیت است.
از افراد و گروها خواهشمندیم این متن افشاگرانه را هفته به هفته توی گروها پخش کنند تا حداقل نهادهای نظارتی که هر روز به یک دلیل واهی دنبال تهدید و ترساندن کارمندان و سرک کشیدن در کار اداراتی هستند که حداکثر مشکل آنها جابجایی چند خودکار یا اشتباه در ارسال نامه و …. است شاید به خود آمده و دنبال شتر دزد بروند.
همچنین بخوانید:
