پس از چندین ماه توقف نمادهای پتروشیمی در بازار سرمایه، بازگشایی اولین نماد از این صنعت با استقبال سهامداران همراه شد. از سوی دیگر، افزایش نرخ دلار نیز بر روند این گروه تأثیر گذاشته و سوالاتی را درباره آینده آن مطرح کرده است. با این حال، آیا بازگشت پتروشیمی‌ها به بورس می‌تواند به رشد بازار سرمایه کمک کند، یا همچنان ابهامات پیرامون این صنعت آن را به چالشی برای سهامداران تبدیل خواهد کرد؟
دلایل تعلیق نمادهای پتروشیمی
اواسط آذرماه سال جاری، سازمان بورس به دلیل ابهامات مربوط به نرخ سرویس‌های جانبی صنعت پتروشیمی، نمادهای این گروه را تعلیق کرد. این تصمیم به دنبال رأی دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال مصوبات شورای رقابت در خصوص نرخ‌نامه‌های سرویس‌های جانبی طی سال‌های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ اتخاذ شد. نتیجه این رأی، تأثیرگذاری مستقیم بر صورت‌های مالی شرکت‌های تولیدکننده و مصرف‌کننده یوتیلیتی بود که منجر به توقف معاملات این نمادها در بورس شد.
صعود بورس در غیاب پتروشیمی‌ها
در این مدت، بازار سرمایه به مسیر رشد خود ادامه داد و در حالی که نمادهای پتروشیمی ممنوع‌المعامله بودند، بیش از ۳۰۰ نماد بازار رشد قیمتی را تجربه کردند. ۶۹ نماد نیز بازدهی بیش از ۳۰ درصدی ثبت کردند. اگر نمادهای پتروشیمی قابل معامله بودند، آیا می‌توانستند جزو گروه‌های پربازده قرار بگیرند؟
تأثیر افزایش نرخ دلار بر پتروشیمی‌ها
پس از تعلیق نمادهای پتروشیمی، نرخ دلار توافقی رشد قابل توجهی داشت. این نرخ که در زمان توقف نمادها حدود ۵۴ هزار تومان بود، در کمتر از دو ماه به ۶۶ هزار و ۸۰۰ تومان رسید و رشدی ۲۵ درصدی را تجربه کرد. این افزایش قیمت، تأثیر مستقیمی بر افزایش ارزش فروش محصولات پتروشیمی در بورس کالا داشت و انگیزه تولیدکنندگان و صادرکنندگان را برای عرضه بیشتر تقویت کرد. شرکت‌های صادرکننده نیز توانستند ارز حاصل از صادرات را با نرخی نزدیک به بازار آزاد تبدیل کنند و بخشی از سود از دست‌رفته خود را جبران کنند.
عملکرد پتروشیمی تندگویان؛ پیشگام در بازگشایی
پس از ۵۲ روز توقف نمادهای پتروشیمی، نماد پتروشیمی تندگویان با انتشار افشای اطلاعات، مجوز بازگشایی دریافت کرد. این شرکت با ثبت رکورد فروش تاریخی خود در دی‌ماه و دستیابی به فروش بیش از ۳ هزار میلیارد تومان، توانست در مسیر رشد سایر صنایع بازار قرار گیرد. این استقبال در اولین روز بازگشایی نماد، با صف خرید بیش از یک میلیارد برگه سهم و ارزشی معادل ۱ هزار میلیارد تومان همراه شد.
چالش‌های باقی‌مانده؛ آیا ابهامات رفع شده است؟
با وجود استقبال مثبت بازار از بازگشایی نمادهای پتروشیمی، همچنان یک ابهام کلیدی در این صنعت باقی مانده است: نرخ قطعی سرویس‌های جانبی هنوز مشخص نشده است. این نرخ می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر هزینه‌های عملیاتی شرکت‌های پتروشیمی داشته باشد.
هزینه‌های گاز مصرفی به عنوان یکی از مهم‌ترین هزینه‌های این صنعت، حدود ۱۰ درصد از کل هزینه‌های یوتیلیتی را شامل می‌شود. تغییر در این نرخ می‌تواند تأثیر محسوسی بر صورت‌های مالی شرکت‌ها داشته باشد.
برخی شرکت‌ها مانند شگویا اعلام کرده‌اند که این مسئله تأثیر منفی بر عملکرد آنها نخواهد داشت. اما همچنان سرمایه‌گذاران باید ریسک‌های ناشی از عدم قطعیت در نرخ‌های جدید را در نظر بگیرند.
جمع‌بندی؛ بازگشایی پتروشیمی‌ها، فرصت یا تهدید؟
بازگشایی نمادهای پتروشیمی پس از مدت‌ها توقف، می‌تواند ارزش معاملات بازار سرمایه را به طور چشمگیری افزایش دهد. اما عدم تعیین تکلیف نرخ سرویس‌های جانبی، همچنان ریسکی جدی برای این صنعت محسوب می‌شود. در این شرایط، سهامداران باید با مدیریت ریسک و دقت بیشتر در تصمیم‌گیری‌ها، از فرصت‌های موجود در این صنعت استفاده کنند.
نظر شما درباره بازگشایی نمادهای پتروشیمی چیست؟ آیا این صنعت می‌تواند محرک رشد بازار باشد یا همچنان با چالش‌های ساختاری مواجه است؟
